Dennis Verboom: ‘12½ jaar en God is er steeds bij!’

In woonzorgcentrum Lindenhof is hij een bekend figuur: Dennis Verboom, sinds 2008 geestelijk verzorger bij zorggroep Pieter van Foreest en predikant namens de Protestantse Gemeente Delft. Op 30 januari 2011 werd hij in de Oude Kerk door ds. W. Koerselman bevestigd als predikant met een bijzondere opdracht. Op 20 september viert hij dit koperen jubileum In de Lindenhof met een feestelijke huisdienst.

Dennis: ‘Op mijn zesde wist ik al: ik wil dominee worden. Want ik wilde graag ‘iets met mensen en met God’. Op 7 augustus 1983 ben ik weliswaar geboren in het ziekenhuis in Delft, maar opgegroeid in ’s-Gravenzande; ik ben dus een echte Westlander. Ik ging theologie studeren in Leiden en daar heb ik geen dag spijt van gehad. Ik leerde er vrienden voor het leven kennen en woon nog steeds met plezier in de binnenstad van Leiden. Nu werk ik alweer vijftien jaar bij Pieter van Foreest ouderenzorg op locatie Lindenhof. En ook bij ’s Heeren Loo Westerhonk, een instellingslocatie voor mensen met een verstandelijke beperking. Ik vond mezelf destijds te jong om in mijn eentje in een dorpje de gemeentepredikant te zijn en rolde dit werk in. Na verloop van tijd groeide het verlangen om juist hiervoor in het ambt te staan. Zo werd ik in 2011 bevestigd als predikant.’

Dennis: ‘Ik ben elke dag dankbaar dat de HEER me niet alleen geroepen heeft, maar dat Hij ook de genade, kracht en inspiratie geeft om mijn werk te doen. Zonder Hem gaat het niet! Naast de huisbezoeken, gesprekskringen en vieringen kijk ik samen met mensen, gelovigen en zoekers, naar hoe we op een nieuwe, eigentijdse manier invulling kunnen geven aan zingevings- en levensvragen rondom thema’s als palliatieve zorg, LHBTIQ+, milieu, enzovoorts. Daarbij vind ik de samenwerking met bewoners en hun families, medewerkers, vrijwilligers én de plaatselijke kerken wezenlijk. Mensen in een zorginstelling staan niet buiten maatschappij of kerk, maar horen er helemaal bij. Een ziekte of lichamelijke beperking was voor Jezus geen belemmering om juist met hén verbinding te maken. Iemand is geen categorie: de gehandicapte, de dementerende. Iemand is eerst en vooral méns, in Gods ogen net zoveel waard als ieder ander.’

Dennis: ‘De kerk is meer dan een gebouw of instituut. Gods kerk vind ik waar mensen gehoord en gezien worden. Waar Gods Naam oplicht. Dat ik daaraan mag bijdragen, en dat mensen door mij iets gaan zien van wie God in Jezus voor hen wil zijn. De tekst waar ik destijds in de Oude Kerk over preekte, luidde: ‘Toen zeide Mozes tot de HEERE: ‘Indien Uw Aangezicht niet medegaan zal, doe ons van hier niet optrekken!’’ (Ex 33: 15). Het was de trouwtekst van mijn grootouders en verbonden met hen is het de tekst voor mijn predikantschap geworden. Ik kan alleen maar dankbaar zeggen dat onderweg is gebleken dat Hij werkelijk meegaat!’